طرف چپ و راست دروغ می گه . انقدر دروغ می گه که خودشم یادش نمیاد کدوم حرفاش راست بوده و کدوم دروغ . البته کسی هم به روش نمیاره ها ! آخه سن وسالی ازش گذشته . این جوریه که اعتماد به نفسشم در این مورد حسابی بالا رفته و اصلا فکر نمی کنه ممکنه دروغی که می گه تابلو باشه یا بعداَ لو بره . تو رفتارش که عمیق بشی واقعا از کارش خندت می گیره . جالب اینجاس که همه ی دروغاشم مصلحتی می دونه و اصلا ناراحتش نمی کنن !
دروغ مصلحتی اونم این همه ؟!
بله ، درسته که یه چیزی به نام دروغ مصلحتی برای مواقع اضطراری وجود داره ولی آخه انصاف هم خوب چیزیه . اون دینی که برای مصلحت های آدما راه چاره ای گذاشته خودشم حد ومرزشو مشخص کرده که کسی این وسط زیر آبی نره !
جالبه بدونیم مواردی که دروغ مصلحتی گفتن معنا داره به طور کلی دو چیزه :
یک : اصلاح بین مردم و جلوگیری ازایجاد اختلاف (1)
دو : برای حفظ جان ، مال و ... (2)
-----------------------------
1. امام صادق(ع) فرمود: « خداوند دروغ گفتن را در مورد اصلاح بین مردم دوست دارد». (میزان الحکمة، عنوان 3466، حدیث 17474)
2. امام صادق (ع) فرمود: «اگر انسان از روی تقیه و ضرورت و ناچاری سوگند دروغ یاد کند، ضرری ندارد.» و در ادامه افزود: به‎طور کلی، هر حرامی در مقام اضطرار حلال می‎شود. (شیخ حر عاملی، وسایل الشیعه، ج 16، ص 137، چاپ بیروت. )